محمدامین استرآبادی
فقیه، متكلم و محدث اخباری
تحصیلات
در جوانی به عتبات رفت واز محضر استادان بزرگی چون میرزا محمد بن علی تلمذ كرد و از بزرگانی مثل صاحب معالم و صاحب مدارك اجازه نقل روایت دریافت كرد.
وي شاگردان مشهوري داشته است، از جمله فيض كاشانى که در سفر مكه محضر امين استرابادي را درك كرده و يك چند مصاحب وي بوده است.
فعالیت علمی و اجتماعی
ایشان نخست در زمره مجتهدان بود و از رویه آنان پیروی می‌كرد، اما به توصیه استادش میرزا محمد استرآبادی، به احیای مكتب اخباری پرداخت و بنیان گذار اخباری گری شدند.
تألیفات
- الفوائد المدنیه؛ كه در رد معتقدان به اجتهاد و تقلید در احكام الهی نوشته شد.
- دانشنامه شاهی كه در مسایل متفرقه علم كلام و غیره نوشته شده است.
- رساله فی طهارة الخمر ونجاستها
- شرح الاستبصار یا فوائد المدنیه كه تألیف آن را به پایان نبرده است.
- رساله فی البداء.
وفات
محمد امین استرآبادی در سال 1036 ه.ق دار فانی را وداع گفت و در مکه، مقابر عبدالمطلب مدفون شد.
منابع
- نصیری، محمدرضا. آباده ای - ایوب خراسانی، ج1 از اثرآفرینان: زندگینامه نام آوران فرهنگی ایران (از آغاز تا 1300 شمسی). سلسله انتشارات آثار و مفاخر فرهنگی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، 1384.
- دایره المعارف بزرگ اسلامی. ج 10، مدخل "امین استرآبادی".(1مرداد1391)
- پژوهشکده باقرالعلوم، محقق استرآبادی.(1مرداد1391)
- ویکی علوم اسلامی. استرآبادی، محمدامین. (1مرداد1391)
منبع
كتابخانه ديجيتال موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام
ردهها: